Travelklub-super-wakacje: Super hotele w Turcji dla rodzin

Travelklub-super-wakacje: Super hotele w Turcji dla rodzin: "Marzycie o rodzinnych wakacjach w Turcji? Nie wiecie który hotel wybrać, gdy chcecie wyjechać z dziećmi? W tym sezonie polecam 10 hoteli z p..."

Super hotele w Turcji dla rodzin

Marzycie o rodzinnych wakacjach w Turcji? Nie wiecie który hotel wybrać, gdy chcecie wyjechać z dziećmi? W tym sezonie polecam 10 hoteli z polskimi animatorami dla dzieci. Wszystkie hotele są super.

Otium Eco Club Side 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, zacieniony plac zabaw z brodzikiem i zjeżdżalniami, mini zoo, zjeżdżalnie, trampoliny, itd.

Belek Beach Resort 5* - - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, mini lunapark, zacieniony plac zabaw z brodzikiem i zjeżdżalniami, trampoliny, minidisco

Vera Club Holel Mare 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, mini lunapark, trampoliny, zacieniony plac zabaw z brodzikiem i zjeżdżalniami, minidisco

Zeynep Resort 5* -  zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, minikino, minidisco

Turan Prince Residence 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-11 lat, mini lunapark w sąsiednim hotelu Club Turan Prince Word do którego płyniemy łódką, minidisco

Novum Garden 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, minidisco, super basen z zakamarkami i skałkami

Monachus Park 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, minidisco, Fun Park przy plaży, scianka wspinaczkowa, trampoliny

Akka Alinda Beach 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-11 lat, zjeżdżalnie, samochodziki, jeździki, minidisco

Akka Hotels Antendon 5* - zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-11 lat, super Aquapark, minikino 

Utopia Word 5*- zajęcia w miniclubie dla dzieci 4-12 lat, super Aquapark

Ciąg dalszy nastąpi ...

Dziecko w samolocie - porady

Dziecko w samolocie

Wybieraj, o ile istnieje taka możliwość przeloty bezpośrednie do miejsca docelowego lub z możliwie najmniejszą liczbą przesiadek.
Pora dnia - dla dziecka dobre są loty wieczorne, wtedy zmęczone całodniową aktywnością dziecko zaśnie i spokojnie przeżyje lot. Po raz pierwszy, wybieraj na początek loty na krótkich trasach, wtedy dziecko powoli zostanie wprowadzone w zupełnie nowy dla niego świat podróży lotniczych.
Przygotowanie do lotu - jeżeli dziecko ma lecieć samolotem po raz pierwszy, spróbuj opowiedzieć mu jak będzie wyglądało podróżowanie samolotem, powiedz mu po kolei co się będzie działo na lotnisku przed odlotem i na pokładzie podczas lotu, ile trwać będzie podróż itp. Wtedy lepiej poradzi sobie z całkiem nową dla niego sytuacją.
Długie czekanie na lotnisku - kiedy lecisz z dzieckiem na lotnisko musisz przybyć trochę wcześniej niż to zalecają linie lotnicze. Wiele lotnisk dysponuje specjalnie wydzielonym kącikiem przeznaczonym dla dzieci, gdzie maluchy mogą oddać się beztroskiej zabawie.
Start i lądowanie - to zazwyczaj dwa najgorsze momenty dla Twojego dziecka, kiedy to może się ono zdecydowanie źle poczuć. Może nastąpić zatykanie uszu.
Aby zmniejszyć dolegliwość, bardzo pomaga podanie dziecku picia podczas startu i lądowania. Może być też jedzenie. Ważne, żeby dziecko cały czas przełykało. Niemowlę najlepiej przystawić do piersi lub podać butelkę z napojem. Starsze dziecko może pić przez słomkę wodę lub sok.
W trakcie lotu - siedzenie w miejscu jest wymagane tylko wtedy, gdy włączona jest sygnalizacja „zapiąć pasy".
Dziecku, które niechętnie zapina pasy można pokazać zapaloną sygnalizację i powiedzieć, że to pilot wysłał do niego wiadomość z prośbą o zapięcie.
Podczas lotu, kiedy kapitan nie wymaga siedzenia w fotelu, dziecko może poruszać się po samolocie. Większość maluchów na pewno chętnie skorzysta z możliwości takiej wycieczki. W samolocie jest sporo ciekawych miejsc do obejrzenia.
Duża część dzieci, przynajmniej na jakiś czas, zainteresuje się widokami za oknem. Zapewnia to rodzicom chociaż chwilę spokoju. Jednakże im dłuższy lot, tym łatwiej o znudzenie dziecka. Aby temu zaradzić, warto wziąć ze sobą zabawki i książeczki. Najlepiej nowe, które jeszcze się nie opatrzyły. Kupmy przed podróżą coś specjalnie na tę okazję.
Dzieci poniżej 2 lat określa się mianem infanta. Podróżują one najczęściej bezpłatnie, lub za niewielką opłatą (niektóre linie pobierają 10% ceny biletu normalnego). W takim wypadku nie przysługuje im jednak osobne miejsce. Infant spędza podróż na kolanach rodziców i jest przypięte do jego pasa oddzielnym pasem specjalnie do tego przeznaczonym.
Jeśli samolot nie ma całkowitego obłożenia i koło nas są wolne miejsca, nie ma problemu, żeby posadzić tam dziecko, lub postawić fotelik-kołyskę, którą można nawet przypiąć pasami.
Istnieje możliwość wykupienia osobnego miejsca dla malutkiego dziecka, natomiast wiąże się to oczywiście z dodatkowymi kosztami, czasem dość wysokimi.
Czasami w samolocie jest zimno. Warto więc wziąć dziecku jakiś kocyk i coś cieplejszego do ubrania. Niektóre linie lotnicze oferują swoim pasażerom koce. Praktykuje się to szczególnie na dłuższych trasach.
Wózek - możemy korzystać z wózka przez cały pobyt na lotnisku i dopiero przy wejściu do samolotu oddajemy go obsłudze samolotu. Wędruje on wtedy do luku bagażowego i zostanie nam wydany przy opuszczaniu samolotu. Będzie znacznie łatwiej poruszać się po lotnisku.
Możemy też nadać wózek razem ze zwykłym bagażem, wtedy postarajmy się odpowiednio go zabezpieczyć.
Wózek nie jest objęty limitem bagażowym.
Limit bagażu - dla infanta wynosi od 5 do 15kg, w zależności od linii lotniczych, z którymi wybieramy się w podróż. Dzieci do 16 roku życia mogą zabrać bagaż o takiej samej ciężkości, jak osoby dorosłe. (od 15 do 20kg w zależności od linii lotniczych). Wózek nie jest objęty tym limitem.
Pakując bagaż podręczny malucha pamiętajmy, aby zabrać
Miejsce w samolocie - dla osób podróżujących z dziećmi najczęściej przewidziane są miejsca z przodu. Można o nie poprosić podczas odprawy bagażowej. Zazwyczaj w pierwszym rzędzie jest więcej przestrzeni.
Udogodnienia dla rodziców i dzieci - renomowani przewoźnicy międzynarodowi często zapewniają akcesoria niezbędne do pielęgnacji maluchów. Dziecko można przewinąć na specjalnym rozkładanym przewijaku, który znajdziemy w toalecie.
Na dłuższych trasach, jeżeli zgłosimy odpowiednio wcześniej, dzieciom poniżej 10 kg zapewnia się specjalne łóżeczka, tzw. Skycots.
Personel pokładowy na naszą prośbę poda nam gorącą wodę do przygotowania posiłku lub podgrzeje jedzenie w słoiczku albo butelkę z mlekiem.
Samodzielna podróż dziecka -dziecko od 5 do 16 lat może odbyć samodzielną podróż samolotem. W takim przypadku wymagane jest pisemne potwierdzenie, że w porcie docelowym będzie na nie oczekiwać upoważniona osoba dorosła.

Podróż do Paryża - moje spełnione marzenie

Do Paryża pojechaliśmy samochodem, we dwoje, w maju, czyli spełnione zostały wszystkie cechy romantycznej podróży. Ale trzeba przyznać że nie sposób zobaczyć wszystkiego co oferuje to miasto, w trzy dni.
Na miejsce dotarliśmy późnym wieczorem, ale mieliśmy wcześniej zrobioną rezerwację hotelu, więc nie musieliśmy się obawiać o nocleg. Kwestia tylko aby trafić pod podany adres i tu …. Był problem. Owszem mieliśmy mapę ale niedokładną, a poza tym było ciemno, więc wiecie jaką człowiek ma orientację w nocy. W którymś momencie zatrzymaliśmy się jak podejrzewaliśmy, w okolicy naszego hotelu (a przynajmniej w tej dzielnicy), obok innego hotelu i poszłam zapytać o drogę. Obsługa hotelu twierdziła że nie rozumie po angielsku i nawet napisana przeze mnie nazwa naszego hotelu na kartce niewiele pomogła. Zaproponowano mam pobyt u nich, ale jak mieliśmy tam zostać, jak mieliśmy już inną rezerwację. Wróciłam do samochodu i wtedy mój mąż przypomniał sobie że ma GPS w telefonie i najlepiej będzie jak sprawdzimy na GPS. Cudnie, wpisał dane i okazało się że mamy podjechać około 200 metrów i będziemy na miejscu!!!

Jesteście w stanie to sobie wyobrazić, takiego farta?

Dojechaliśmy hotelu zameldowaliśmy się i zapytano nas czy nie chcemy zapłacić za stanowisko w podziemnym parkingu, aby samochód był bezpieczny. Wyjaśniono że pozostawienie go na ulicy wiąże się z tym, że trzeba go zostawić na luzie, ponieważ w Paryżu jest taka zasada ustawiania samochodów na styk, zderzak w zderzak tj. upycha się (przepycha) w zależności od potrzeb, aby jak najwięcej aut się zmieściło (to dlatego samochody maja takie poobijane zderzaki). Trochę nas to przeraziło więc postanowiliśmy wynająć parking, zwłaszcza że i tak zamierzaliśmy po mieście jeździć metrem lub chodzić pieszo.

1 dzień

Mieliśmy hotel kilka kilometrów od centrum, więc postanowiliśmy iść pieszo.

Po drodze kupiliśmy słynną paryską bagietkę. Usiedliśmy w małej kafejce na kawę i zaczęliśmy chłonąć paryskie klimaty. To niesamowite, tego paryskiego klimatu nie da się opisać, to trzeba poczuć.

Nasz pierwszy cel zwiedzania to Katedra Notre Dame, najsłynniejsze miejsce nad Sekwaną. Po drodze minęliśmy Centrum Pompidou, ale nie wchodziliśmy do środka.

Widoki z nad Sekwany dają niezapomniane wrażenia. Zdjęcia nie są w stanie oddać tego co widzimy własnym okiem. Po prawej stronie Sekwany wznoszą się ogromne mury Pałacu Sprawiedliwości, gdzie swego czasu było więzienie nazywane „poczekalnią skazańców”. Po lewej robi wrażenie hotel De Ville oraz majestatyczna budowla Luwru, gdzie jak wiadomo jest słynne muzeum.

Na małej wyspie po środku Sekwany wznosi się Katedra Notre Dame ze swoimi charakterystycznymi wieżami i ramionami po bokach. Ta imponująca budowla zadziwia majstersztykiem techniki architektonicznej, tak z zewnątrz jak i wewnątrz. Na szczęście nie było bardzo wielu turystów, więc bez długiego czekania mogliśmy wejść do środka, aby podziwiać to cudo. We wnętrzu Katedry jest przeszło 30 bocznych kaplic. Kolorowe witraże w oknach i światło wpadające przez nie, tworzą swoista magię tego miejsca. Ponadto świadomość że jesteś tu, gdzie na przestrzeni 750 lat miały miejsce niesamowite zdarzenia ludzkiej historii, wprawia Cię w jakąś zadumę i tęsknotę (przynajmniej ja tak się poczułam).

Kolejnym punktem naszego spaceru była Dzielnica Łacińska a ściślej wieża Eiffla, ale po drodze zobaczyliśmy jeszcze kilka ciekawych obiektów, min. Muzeum d’Orsay i historyczny Hotel dla Inwalidów.

Wieża Eiffla ta słynna wizytówka Paryża zawsze przyciąga tłumy turystów, więc swoje trzeba odstać, jeżeli chcemy wjechać na górę. Jest jakby kilka kondygnacji i możemy wjechać na poszczególne, w zależności od zasobności portfela, a przede wszystkim od odwagi.

Przyznaję nie miałam odwagi aby wjechać na najwyższy taras widokowy. Ale nawet ten średni poziom daje takie wrażenia że nie ma czego żałować. Widoki, panorama miasta jest niesamowita. To trzeba zobaczyć!

Po zejściu na dół udaliśmy się w stronę Łuku Triumfalnego, przechodząc przez most i piękny ogród fontann i rzeźb, aż do Placu Trocadero.  Następnie do Łuku. Stoi on pośrodku chyba największego ronda na świecie. Trudno zliczyć ile tam jest pasów ruchu! Na szczęście pod sam Łuk przechodzimy podziemnym przejściem… i dopiero wtedy jesteśmy w stanie ocenić ogrom tej budowli. Człowiek czuje się wręcz przytłoczony jego wielkością.

Skoro dotarliśmy do Łuku Triumfalnego, to oczywiście kolejnym punktem wycieczki był spacer najsłynniejszą ulicą Paryża czyli Polami Elizejskimi, wprost do Ogrodów Luwru i kolejnych słynnych budowli, gdzie mieszczą się galerie i muzea. Mijamy Plac Zgody oraz słynną ośmiokątną sadzawkę, przy której bawiły się dzieci Napoleona. Wreszcie mały łuk zwany Carrousel, na którym galopują cztery rumaki zagrabione przez Napoleona z placu św. Marka w Wenecji. W rzeczywistości są to kopie. Oryginały zwrócono Wenecji po upadku cesarza Napoleona.

 Przed nami muzeum Luwru w całej okazałości, z pięknymi fontannami przed wejściem i … szklaną piramidą zwaną -Piramidą Luwru, pośrodku. Jedni mówią że to nie pasuje, inni że tak. Trudno oceniać. Jest to trochę zaskakujące, ale ma swój urok.

Na zwiedzanie wnętrz Luwru nie zdecydowaliśmy się, ponieważ było wielu chętnych i było nam trochę szkoda czasu. Chociaż mamy czego żałować, ponieważ jak wiadomo jest to jedno z ciekawszych muzeów na świecie, posiadające w swoich zbiorach wiele „perełek” sztuki. Same wnętrza też robią ogromne wrażenie. Na pocieszenie myślę, że będę miała okazję pojechać do Paryża jeszcze raz!

Ostatnim etapem naszego spaceru tego dnia była ulica Tivoli, słynąca z luksusowych butików, sklepów z pamiątkami, eleganckich kawiarni, w których gościli słynne osobistości.

Po drodze przechodzimy obok Teatru Narodowego oraz wytwornego Pałacu Royal, w którym w XVIII kwitł hazard i prostytucja. Odbywały się tutaj tzw. „libertyńskie kolacje” organizowane przez Filipa Orleańskiego. Zaglądamy jeszcze do kościoła św. Rocha.

Przechodzimy przez Plac Vendome z Kolumną Napoleona i słynnego hotelu Ritz. Zaglądamy po drodze do kafejki i sklepów.

Aż wreszcie zmęczeni docieramy do hotelu, zastanawiając się czy jutro będziemy w stanie chodzić.

Co będzie jutro?

Napiszę w następnej części.

Jak zaraziłem się wyprawami na dorsze

Jak zaraziłem się wyprawami na dorsze

Autorem artykułu jest Kajak


Wyprawy dorszowe na Bałtyku, cieszą wzrastającą popularnością turystów, zapewniając jednocześnie dochody właścicielom przystosowanych do rekreacji kutrów. Dla szczura lądowego to znakomita przygoda i zapewniam, nie do zapomnienia..
Moja przygoda z dorszami zaczęła się 12 lat temu kiedy podczas pobytu w Łebie, znajomy „wyciągnął” mnie do Darłowa na wyprawę dorszową. Obycie z kijem miałem wówczas raczej średnie a pojęcie o wyciąganiu dużej ryby z 40 metrów żadne. Ale co mi tam, wiedziałem, że marlina w Bałtyku raczej nie ma – to i z łodzi mnie nie „wyciągnie”. Tak naprawdę nie bardzo mi się chciało rano wstawać z perspektywą całodziennego „smażenia” tyłka na słońcu.
Koniec w końcu zaokrętowaliśmy się na jakąś łajbę za jedyne 100 pln po czym wręczono nam kije – jak od szczotki – i rozdano dano pilkery. Żeby było śmieszniej, szyper „obleciał” wszystkich, wręczając im kawałki czerwonej wełny. Ja to się nie odzywałem, wziąłem to do ręki i pomyślałem o dziurach w skarpetkach które akurat zrobiły mi się poprzedniego dnia. Jeden tylko znalazł się jakiś taki dociekliwy i pyta szypra ...a po „ciula” mi to! . Szyper bez zastanowienia „wypalił” ciekawskiemu, co by sobie w „życi” wsadził, bo jak go pociągnie dorsz to z wysiłku …. (już nie zacytuję) – i kazał mu iść na zawietrzną – czyli wtedy na dziób. Zaczęło się zatem wesoło, Po godzinie wpłynęliśmy na łowisko. Sygnał !... kije do wody… i pompowanie. Ludzie !!! - co tam się zaczęło wyrabiać !!!.
Na kutrze było nas 15-tu, z czego nas dwóch z „kongresówki” i 12 ślązaków z ośrodka kopalnianego przebywających akurat w Darłowie.
Rzuty zza pleców, w wykonaniu tych po burtach, to uwertura do opery „Crazy Fischmans”. Wesoło zaczęło być dopiero wtedy, gdy kuter w dryfie obrócił się o 90 stopni i chłopaki godzinami rozplątywali pokręcone żyłki. Mieliśmy to szczęście, że obaj byliśmy na rufie. „Gwarę” śląską i nie tylko poznaliśmy od podszewki. A dorsze?.. – jak dorsze widocznie pokładały się na dnie ze śmiechu. I tak przez kilka godzin – kije w górę…, kije do wody… „prząśniczka ślązaków” - a dorszy jak na lekarstwo.
Właściwie ślązacy zaczęli już „czytać książki” – kilku z nich urwało pilkery, dwóch ułożyło się na tratwach ratunkowych w błogim śnie, jedynie my i kilku niedobitków pozostało na placu boju. I wtedy się zaczęło. Kolejny sygnał, kije do wody, pompowanie i zaczep !.
Zawołałem szypra żeby zobaczył co jest – żyłka z różowej zrobiła się biała, kij trzeszczał, kołowrotek ledwo trzymał, a tu nic – zaczep na 100 procent. Szyper chwycił mój kij – podpompował z dwa razy oddał mi kij i poszedł po podbierak. Po 5-7 minutach pompowania pod taflą wody zaczęła majaczyć spora biała plama doczepiona do mojego pilkera. Za moment – na fali dryfował 8 kilowy dorsz. Podbierak, i jest mój.
Ja nie wiedziałem jak czuje się sztangista po wyrwaniu ciężaru – a właśnie tak się czułem. Adrenalina podniosła mi się do tego stopnia, że już przy następnych sztukach nie czułem ani bólu rąk o pachwinie nie wspomnę. Wynik – 20 sztuk, z czego rekord wówczas rejsu 8 kg, i reszta tak od 3 – 4 kilo.
Wracam na ośrodek, opromieniony chwałą Cezara z torbą pełną dorszy, - z daleka wita mnie żona z rodzinką, zdejmuję buty, dumnie wywalam dorsze na stół…. I słyszę - ...i w takich dziurawych skarpetkach pojechałeś ! – wstydziłbyś się !!!.
Chłonąłem z wrażenia tydzień po tym rejsie – dlatego powtórzyłem to jeszcze dwa razy podczas tego lata. Od tej pory, kiedy tylko mam okazję – wracam nad morze i nie odpuszczam okazji wypraw na dorsze.
---
Tekst z bloga autorskiego
http://lodzie-i-dorsze.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ciekawe wakacje na Istrii

Autorem artykułu jest scribulonek




Półwysep Istria to miejsce, do którego najszybciej dotrzemy, chcąc następnego dnia moczyć się w ciepłej morskiej wodzie. Nic dziwnego, że Polacy z południowych części kraju wybierają Istrię na cel swoich wakacji, w końcu można tam dotrzeć w tym samym czasie, co nad polski Bałtyk.

Miejscowościom nadmorskim w Polsce niczego nie można odmówić, ale wczasy nad ciepłym morzem mają swoje niezaprzeczalne zalety. Jakie więc atrakcje Istrii przyciągają do siebie tak wielu wczasowiczów, nie tylko zresztą z Polski? Ot, chociażby wiele zabytkowych miasteczek, rozsianych po całym półwyspie, nie tylko nad samym morzem z jednej i drugiej strony, ale także wewnątrz półwyspu. Te małe miasteczka, z krętymi wąskimi uliczkami, praniem suszącym się na sznurach rozwieszonych pomiędzy domami, otwartymi okiennicami mieszkań na parterze, to wszystko stwarza klimat bliskości i bezpieczeństwa, a także nostalgii za czymś nieuchwytnym, czymś, co nie jest dostępne w życiu pełnym pośpiechu i zabiegania o polepszenie bytu.

Ale Istria jest ciekawa także z innych względów, w każdej z tych sielsko wyglądających miejscowości natkniemy się na zabytki pochodzące nawet z czasów rzymskich, na bruk położony przed setkami lat, wyślizgany przez kolejne pokolenia turystów przechodzących nim w poszukiwaniu kolejnych wspaniałych zakątków. A do tego jest duża szansa, że natkniemy się na jeden z wielu organizowanych latem spektakli ulicznych w centrum Rovinja lub Porecia, ewentualnie Dzień Rybaka, święto osób trudniących się połowem ryb, czyli praktycznie wszystkich mężczyzn zamieszkujących okoliczne miejscowości nadmorskie.

Wielką przyjemnością jest uczestniczenie w takich imprezach, poznawanie tradycji i folkloru Istrii i w ogóle Chorwatów jest wspaniałą zabawą i możliwością nauczenia się czegoś nowego. Ludzie ci są bardzo otwarci, gościnni i żywiołowi, nigdzie więcej nie spotkamy tak wielu osób, które z radością śpiewają na cały głos podczas kąpieli w morzu, nie po to, by wzbudzić zainteresowanie pozostałych kąpiących się, ale dla własnej przyjemności. Jest to niezwykle inspirujące dla wszystkich, którzy w codziennym zabieganiu zapomnieli, co w życiu jest ważne, jakkolwiek by to nie zabrzmiało.

---


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wyjechać w podróż samemu bez biura podróży?

Autorem artykułu jest Marek Sucharek


Oto krótki poradnik dla wszystkich, którzy chcieli by wyjechać w swoją podróż życia bez biura podróży ale boją się lub nie wiedzą jak to zrobić.
Każdy z nas a co najmniej gruba spora większość marzy lub marzył o podróżach. Jest tyle pubudzających ciekawość miejsc na świecie, które mielibyśmy ochotę, choćby raz ujrzeć na własne oczy. Fascynują nas i te mniejsze i te zakrojone na wielką skale, niemniej jednak te drugie bezsprzecznie wzbudzają większe emocje. Dajmy na to taka roczna podróż po świecie. Kto by tak nie chciał...ale przecież to tylko gratka dla milionerów. Otóż chciałam z tego miejsca, Ci uświadomić, że nie jest to prawdą.
Osobiście odbyłam taką podróż wraz z mężem i wcale nie dysponowaliśmy milionowym budżetem. Owszem - należy mieć jakieś oszczędności, ale po przeliczeniu jak dużo to może kosztować, możecie być zaskoczeni i to na plus. Wszystko zależy od kilku czynników, którymi można swobodnie modelować swój wyjazd. Na jakim poziomie chcemy podróżować, w jakim okresie roku możemy pojechać, na jak długo ( krótkie wyjazdy w dalekie zakątki świata są relatywnie'' nieopłacalne ,,) a co za tym idzie, jakim środkiem transportu.
Jak trzeba się przygotować? Moim zdaniem czytać, czytać i jeszcze raz czytać. Wszystkie dane, dzięki którym przygotowywaliśmy się do podróży znaleźliśmy w globalnej sieci Internet.Doświadczenia kolegów i koleżanek podróżników są nieocenionym źródłem wiedzy dla przyszłego podróżnika - włóczykija. Wszyscy chętnie dzielą się doświadczeniami, które zdobyli bywając w przeróżnych ciekawych miejscach na świecie. Ostrzegają, czego unikać i zarazem radzą, czego absolutnie przeoczyć nie można. W globalnej sieci Internet znajdziemy wszystkie potrzebne informacje o klimacie regionu, w jaki planujemy się udać a to ważne, bo w zależności od pory roku najprawdopodobniej okoliczności atmosferyczne będą sprzyjające do wyjazdu, albo także wręcz przeciwnie. Dowiemy się, w jakim kraju, jakie szczepienia ochronne powinieneś sobie zafundować, , a dodatkowo w jakie produkty pierwszej potrzeby rozsądnie będzie się zaopatrzyć.
Bardzo przydatne okazać się może co najmniej pobieżne poznanie obyczajów i zasadniczych zasad zachowania ludności wybranego przez nas państwa. Poza interesującymi informacjami i wiedzą, o jaka się wzbogacimy, umożliwi nam to uniknąć niestosownych zachowań, które mogłyby kogoś obrazić lub zgorszyć. Zyska nam to sympatię rdzennej ludności a ze stuprocentową pewnością przychylniejsze spojrzenie, pomimo że ma możliwość nie za każdym razem będą owacyjnie reagować na nasz widok. Reasumując - ciut gotówki, głowa pełna informacji, pewność siebie, odrobina zdrowego rozsądku, pozytywne nastawienie i możemy ruszać gdzie jedynie nas oczy poniosą. Warto to zrobić!

---
Bo podróże są kwintesencją życia.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wspomnienia z Egiptu

Pierwszy raz do Egiptu wyjechaliśmy na święta Bożego Narodzenia i Sylwestra. To było niesamowite wrażenie, kiedy w Hurgadzie wysiadając z samolotu poczuliśmy miłe i cieplutkie powietrze, po tym jak parę godzin wcześniej trzęśliśmy się z zimna w Polsce. Na przełomie roku temperatura powietrza wynosi dwadzieścia parę stopni i cały czas świeci słońce.
To zupełnie inny świat miasto powstało na pustyni. Zieleń jest tylko na terenie hoteli czy rezydencji, tam gdzie się o nią dba i codziennie podlewa.
Zamiast autobusów miejskich, po mieście jeżdżą prywatne minibusy, które trąbią (używają sygnałów dźwiękowych) kiedy tylko zobaczą jakiegoś przechodnia. Początkowo jest to dość denerwujące, ale z czasem można się przyzwyczaić. Jeżeli chcesz aby gdzieś podjechać takim minibusem lub taksówką, trzeba na samym początku umówić się co do ceny, aby później nie było kłopotu z rozliczeniem przy wysiadaniu.Na ulicy jest się ciągle nagabywanym, zapraszanym do zakupów. Na początku ciężko było nam targować się o wszystko, ale później szło nam coraz łatwiej. Wcale nie musisz znać jakiegokolwiek języka obcego aby się dogadać, choć wielu stara się mówić po angielsku i rosyjsku, wystarczają gesty lub np. napisanie proponowanej ceny na papierze lub (oni często to stosują) na kalkulatorze.
W Hurgadzie - Sakali jest też kilka butików i super marketów, gdzie są podane ceny na artykułach i zakupy robi się bez stresu.
Wszystkie miasta w tzw. rejonach turystycznych są schludne i czyste, jest wiele sklepów i knajpek.
Wystarczy zejść z głównego szlaku turystycznego a znajdziemy się jakby w innym świecie, jest brudno i biednie, ale warto to zobaczyć aby mieć wyobrażenie jak żyją tamtejsi ludzie.
W Egipcie nie możemy wybrać się na długi romantyczny spacer wzdłuż morza. Plaże należą do poszczególnych hoteli i są oddzielone płotem lub w jakiś inny sposób zabezpieczone, aby turyści nie mogli przechodzić z jednego hotelu do drugiego. To nam trochę przeszkadzało, ale nie można mieć wszystkiego.
Za to morze przepiękne. Kolorowy podwodny świat, mnóstwo ryb we wszystkich kolorach tęczy; żółte, czerwone, zielone, niebieskie o żywych nasyconych barwach. Żadne morze w Europie nie jest tak urokliwe jak Morze Czerwone. Ktoś kto lubi wodę musi je zobaczyć. Kupujesz sobie okulary i maskę, kładziesz się na wodzie i możesz godzinami wpatrywać się w te cuda natury. Choćby dla samego morza trzeba pojechać do Egiptu, a przecież jest tam również mnóstwo zabytków. Te najsłynniejsze to oczywiście piramidy w Gizie koło Kairu, świątynie i grobowce min. w Luksorze, Karnaku, Abu Simbel, słynna Dolina Królów i świątynia Haczepsut, Kolosy Memnona i wiele innych.
Ponieważ w Egipcie bardzo dba się o ochronę turystów, więc zwiedzanie kraju głównie odbywa się pod opieką miejscowych organizatorów wycieczek i policji turystycznej. Biura podróży z którymi jedziemy do Egiptu, zawsze proponują tzw. wycieczki fakultatywne (dodatkowo płatne). Możemy również we własnym zakresie wykupić interesującą nas wycieczkę bezpośrednio w miejscowym biurze. Każdy może wybrać taki rodzaj wycieczki jaki mu odpowiada, kwestia zainteresowań, czasu i pieniędzy.
Podczas pierwszego pobytu w Egipcie zwiedziliśmy Dolinie Królów, Luksor i oczywiście Kair z Gizą. Wrażenia wspaniałe, za dużo by opowiadać.
Trzeba tam pojechać.

Wspomnienia z podróży-Chorwacja

Piękne zaciszne plaże i zatoczki, rośliny śródziemnomorskie, bogata oferta kulturowa i gastronomiczna, świeże powietrze i błękitno - kryształowe morze, czynią Chorwację doskonałym miejscem do wypoczynku.
To była jedna z naszych pierwszych wycieczek z dojazdem własnym.
Wtedy zwiedziliśmy północną i środkową część Chorwacji. W powietrzu unosił się zapach lawendy, oleandrów, pinii i cytrusów. W trawie było słychać cykanie koników polnych. Półwysep Istria i zatoka Kvarner leżą na północy Chorwacji, więc najszybciej możemy tam dojechać. Stąd też niedaleko do Wenecji - miasta na wodzie, więc zrobiliśmy sobie jednodniową wycieczkę.
 Będąc na Istrii nie możemy pominąć starożytnego miasteczka Pula ze słynnym rzymskim amfiteatrem. Miło wspominamy to miasto. Zachwyciły nas także miasteczka Nowigrad, Poreć, Vrsar oraz Rovaniji, którego wybrzeże urozmaicone wieloma małymi wysepkami i zatoczkami wygląda nadzwyczaj malowniczo.
W Chorwacji jest wiele przytulnych knajpek i pizzerii, gdzie mogliśmy miło rozkoszować się cudownym klimatem. Próbowaliśmy słynnej chorwackiej rakiji, którą wszędzie można kupić od prywatnych wytwórców (Chorwaci mogą ją legalnie produkować i handlować), z dodatkiem owoców lub miodu są najlepsze. Polecam lokalne targi - można na nich zakupić nie tylko trunki ale również lokalne sery, pyszne owoce oraz oryginalne pamiątki, a co najważniejsze nawiązać kontakt mieszkańcami.

Będąc drugi raz w Chorwacji, pojechaliśmy dalej, aż do samego Dubrownika. W czasie podróży po Dalmacji, jadąc nadmorską drogą, mijaliśmy malownicze miasteczka z czerwonymi dachówkami, w których panuje niepowtarzalny klimat. Woda w Adriatyku jest tak przezroczysta, że możemy zobaczyć głębię szmaragdowej morskiej toni.
Koniecznie trzeba odwiedzić takie miasta jak; Split, Zadar, Sibenik, Omiś, Primosten a przede wszystkim Trogir i Dubrownik (obydwa miasta wpisane na listę UNESCO) oraz wyspy, których jest tutaj setki. Trudno stwierdzić, która w wysp chorwackich jest najbardziej urokliwa. Niektórzy twierdzą, że Hvar zwana „lawendową wyspą", inni Korcula - jedna z nielicznych w Chorwacji z piaszczystymi plażami, jeszcze inni Mljet (tu był uwieziony Odyseusz) z dwoma jeziorami i Parkiem Narodowym lub Brać, gdzie są znakomite warunki do uprawiania windsurfingu. Wspomnę również o wyspach Pag, Rab, Krk czy mniej znanej, a bardzo urokliwej Cres. W Chorwacji jest jeszcze bardzo dużo wysp, nie odkrytych przez wielu turystów, a niektóre są jak z bajki. Może Tobie uda się taką znaleźć?